ములిగిన ఓడలు (కాశీ గారికి, ఆయన నలభైయో జన్మదినంనాడు)

బిడియంగా కాశీగారు
అడిగారొకనాడు
‘విస్మయమౌతుంది నాకు
ఇస్మాయిల్‌ గారు!
ఇంత కూల్గా మీరు
ఎలా ఉండగలుగుతున్నారు?’
ఈ ప్రశ్నే నేనూ
అప్పటి కెన్నాళ్ళనించో
ఆయన్నడుగుదామనుకుంటున్నా!

కాశీగారూ, మనం
జారిపోయే అలలతో
బేజారెత్తిపోయో,
ఏ గాలి కా తెరచాప
ఎత్తటం చాతకాకో
ఎప్పుడో మన చిన్నప్పుడు
పవనఝంఝామహాసోపానా
న్నవరోహించి
సాగరగర్భానికి
సాగిపోయిన ఓడలం.

మహాసముద్రఫలంలో
మధ్యని రెండు బీజాలమై
అల్లనల్లన ఊగుతో
ఆకుపచ్చటి కలల్ని కాదంటాం,
పగడాలుగా చివురించి కొత్త
జగత్తుని సృష్టిస్తాం,
అర్కబింబం ఆవర్తాలని
అంతఃచ్చక్షువులతో అనుసరిస్తాం.

సంవర్తాలూ సంక్షోభాలూ
సాగిపోయాక పైని
మెత్తటి అలొకటి వచ్చి
మెల్లిగా చెబుతుంది ఊసు,
చప్పుడు చెయ్యని
చేపలు మన నేస్తాలు,
సూర్యుడి జండా మన తెరచాపకొయ్యని
సుతారంగా రెపరెపలాడుతుంది.

కాశీగారూ!
నిశ్చలంగా మనం
నిలబడి ఉన్నా
పయోరాశి మనచుట్టూ
ప్రయాణిస్తుంది,
మనకోసమే మహాసముద్రం
పరిపక్వమౌతోంది.

15-9-74