శ్యామలరావు గారికి

శ్యామలరావు గారూ,
ప్రతి సాయంత్రం మీరు
స్మితవదనంతో వచ్చి
ఊరే గదిచీకట్లలో
కూరుకుపోయిన నన్ను
చెయ్యట్టుకు లాగి
షికారు తీసుకుపోతారు.

వంగిన సంధ్యాకాశాన్నించి
రంగులమాటల్ని తెంపుకుంటో
చీలిపోయిన రహదారుల్ని
చిరునవ్వుల్తో అతికిస్తో,
వీధుల్లో మన అంగలతో
విజయద్వారాల్ని సృష్టిస్తో,
ఊరంతా తిరుగుతాం.

అప్పుడు
మీ హాసాల హోరుగాలికో,
ఊహల ఋజుత్వానికో, తెలీదు,
ఇళ్ళు విశాలంగా వెనక్కి జరిగి
రోడ్లు తిన్నగా పరచుకుని
జగమంతా అందంగా తెల్లపడి
చంద్రోదయ మౌతుంది.

అప్పటికిగాని
ఇంటికి తిరిగిరాము.
అంతే కద,
శ్యామలరావు గారూ!

20-12-73